มีผู้บ่าวคนนึง บ้านเลาอยู่ทางก๋าคามพุ่นล่ะ เอิ้นเลาว่า บ่าวตู้ ซะเนาะ
บ่าวตู้เลาแวะเวียนไปจีบสาว จนในที่สุด ผู้สาวกะมักเลาจ้อย ตกลงแต่งงานกันเรียบร้อยบริบูรณ์บาน….
บ่าวตู้ รอคอย คอยกะบ่มาจักเทื่อ (ย่อนว่าคอย เป็นคนฉลาด คอยเลยบ่มาหาบ่าวตู้…. งงงง ติ๊ล่ะ???)
บ่าวตู้ รอลูก จนในที่สุด อยู่กันไปกันมา กะมีลูกตี๊ล่ะ บัดตาทีเนี่ย
เมียเลาออกลูกเรียบร้อย (โดยบ่มีไผได้กินต้มน้อง) ลูกบ่าวตู้ กะกำลังเป็นตาฮักเนาะ
มื้อนึง ขณะที่บ่าวตู้ นอนไกวอู่ลูกอยู่นั้น เมียเลา กลับจากตลาด ซื้อผ้าอ้อมสำเร็จรูปกลับมา แล้วกะอธิบายวิธีใช้ผ้าอ้อมให้บ่าวตู้ฟังอย่างดิบดี จากนั้นกะออกไปสวนมอน
ด้วยความฮักเป็นห่วงลูก บ่าวตู้ กะแกะห่อผ้าอ้อมสำเร็จรูปออกมา แล้วกะ เอาผ้าอ้อมไปซัก ปั้นตากไว้หลังบ้าน ห้อยโอ้นโต้น เอ้นเต้น ขาวจากพาก เอาโลด.. กะยังว้า กะยังว่า
เลาย่านลูกเลาคันคาย นั่นหนา…..
